ПРОБИОТИКТЕР РЕВМАТОИДТЫ АРТРИТТІҢ ҚОСЫМША ЕМІ РЕТІНДЕ. ӘДЕБИЕТКЕ ШОЛУ.

Аңдатпа

Өзектілігі. Ревматоидты артрит (РА) – буындардың, шеміршектің және сүйектің синовиальды тініне әсер ететін қабынумен сипатталатын, себебі түсініксіз жағдай. РА буындардан тыс аймақтарға, аутоантиденелер түзілуіне және прогрессивті мүгедектікке таралуы мүмкін. Ревматоидты артрит бүкіл әлем бойынша ересектердің шамамен 0,24% - дан 1% -ға дейін әсер етеді, әйелдер ерлерге қарағанда 2-3 есе жиі ауырады. Соңғы жылдары көптеген зерттеулер РА дамуында микробиоманың маңызды рөлін көрсетті. Ауруды өзгертетін ревматизмге қарсы препараттарды (АӨРҚП) және биологиялық терапияны қолдануға қарамастан, РА бар науқастардың айтарлықтай саны ремиссияға қол жеткізе алмайды. Бұл екі факт РА үшін терапевтік стратегия ретінде микробиомаға бағытталған қызығушылықты тудырды. Мақсаты: замануи әдебиет бойынша РА емдеудегі пробиотиктердің тиімділігі. Іздеу стратегиясы: Ғылыми жарияланымдарды іздеу келесі ғылыми басылымдар мен мамандандырылған іздеу жүйелерінің дерекқорларында жүргізілді: PubMed, Google Scholar, Web of Science Core Collection, Cochrane Library. Зерттеу тақырыбы бойынша көпшілікке қолжетімді бірқатар түпнұсқа басылымдар талданды. Іздеу тереңдігі 10 жыл болды. Іздестіру нәтижесінде 579 шетелдік басылымды зерттедік, оның ішінде 84 басылым осы шолуға қосылды. Қосылу критерийлері: мета-талдаулар, жүйелі шолулар, когорттық және секциялық зерттеулер. Алып тастау критерийлері: қысқаша есептер, газет мақалалары және қысқа хабарламалар түріндегі сарапшылардың пікірі. Нәтижелер мен қорытындылар: Шолу пробиотиктердің әртүрлі әсер ету механизмдері арқылы РА пациенттерінің микробиомасы мен иммундық жүйесіне әсер етуі мүмкін екенін көрсетті. Сонымен қатар, L. Casei-ді жалғыз және L. acidophilus, L. Lactis, B. Lactis және B. bifidum, сондай-ақ Bacillus coagulans біріктіріп қолдану РА ағымын жақсартуға, қабыну маркерлерінің және қабынуға қарсы цитокиндердің деңгейін төмендетуге болатыны анықталды. РА емдеудегі пробиотиктердің тиімділігіне қатысты қарама-қайшы дәлелдерді ескере отырып, қосымша зерттеулер қажет.